| Notities: |
| -Persoon | Jan Gijsbertzoon van Domselaar had als oudste zoon recht op een (deel van) "de Schaffelaar" vanwege de rechten die zijn moeder daarop heeft. Hij werd dan ook wel Jan, "van Schaffelaar" genoemd.
De periode ongeveer tussen 1350 en eind 15e eeuw staat bekend als die van de Hoekse en Kabeljauwse twisten. De partijen bestonden uit vaak wisselende groepen edelen en steden in Holland en Zeeland. De inzet was oorspronkelijk het verkrijgen en behouden van invloed op het bestuur en van winstgevende functies in de regering en aan het hof van de graaf. Op het laatst ging het meer om de vraag of men voor Bourgondië (Kabeljauws) of tegen Bourgondië (Hoeks) was. David van Bourgondië was in de tweede helft van de 15e eeuw bisschop van Utrecht. Door het Hoekse stadsbestuur werd hij uit Utrecht verdreven en trok zich terug op het kasteel bij Wijk bij Duurstede. Kabeljauwse troepen belegerden daarop Utrecht met de bedoeling de bevolking uit te hongeren. Hertog Jan I van Kleef zond vanuit Deventer voedseltransporten naar de stad. De bisschop had bij Putten en Arnhem troepen liggen om deze transporten tegen te houden. Jan is één van de ruiterhoofdmannen in dienst van de bisschop. Tijdens een schermutseling met de soldaten van de graaf, die eisen dat Jan van Schaffelaar van de toren gegooid moet worden of anders....., is Jan op 16 juli 1482 , ter bescherming van zijn medestrijders, zelf van de (kerk)toren in Barneveld gesprongen
Volgens het boek van Dr Prins, "Requiem voor een Gelderse ruiter" wordt aangegeven dat Jan van Schaffelaar niet is gesneuveld maar is vermoord of doodgeslagen (blz 216) en dat zijn dood vervolgens is gewroken. Onderzoek van de graven wat heeft plaatsgevonden in de kerk van Barneveld en waarbij de schedel van Jan van Domselaar(Schaffelaar) is blootgelegd, bevestigd deze stelling.
Broers, neven en zonen van zijn broers trokken ten strijde en hebben de (land)drost de vete aangezegd. Zo is in de genoemde literatuur de "Domselaarse vete" ontstaan waarbij binnen Barneveld verzet werd gepleegd tegen de toenmalige overheersing. |
|